Duiken in de Coral Sea
Door: Madelon
Blijf op de hoogte en volg Madelon
26 Februari 2018 | Australië, Cairns
Donderdag 22 tot maandag 26 februari
Op donderdagochtend werden we om half acht opgehaald bij ons hotel en vervolgens afgeleverd bij het vliegveld, 3 km verderop. Daar kregen we een VIP-behandeling en mochten in de lounge wachten (er was ook niets anders). Vervolgens werden we met het kleinste vliegtuigje waar ik ooit in heb gezeten (15 personen, inclusief de piloot) naar Lizard Island 260 km noordelijker gevlogen. Helaas was het bewolkt, maar de pilote vloog speciaal voor ons een stuk laag, onder de wolken door, zodat we toch konden genieten van een prachtig uitzicht op de koraalriffen en de kust
Onze luxe duikcruise begon daarna met een wandeling langs de landingsbaan (“links van de pylonnen blijven!”) door het natte zand, naar de andere kant van het eiland, waar kleine bootjes klaar lagen om ons naar het cruiseschip te brengen. Een aantal gasten had daar luid en duidelijk wat moeite mee...
Ons onderkomen voor de komende vier dagen was een vissersboot, die omgebouwd was tot duikboot-voor-boven-water. De naam Spirit of Freedom bleef niet zo goed plakken in ons geheugen, dus wij hadden het over de Enterprise en over ‘captain Kirk’.
We kregen bij aankomst meteen een korte briefing -ja dat noemden ze echt zo, ik begon bijna te salueren- over de indeling van de dagen aan boord. Dat klonk veelbelovend: 6.30 uur word je wakker gemaakt, waarna het eerste ontbijt (koud), duik 1, tweede ontbijt (warm), duik 2, lunch, duik 3, tea, duik 4 en tenslotte diner. Omdat we natuurlijk de eerste duiken van donderdag gemist hadden werd er meteen een nachtduik toegevoegd na het diner.
Nou was het natuurlijk niet zo dat we vier dagen op dezelfde plek bleven liggen. De boot voer ofwel naar een andere kant van een rif, ofwel naar een heel ander rif na elke duik. Zo bezochten we Osprey Reef, Bougainville Reef, Holmes Reef en Ribbon Reef nr 9. Trek het je niet aan als dit je niets zegt, dat geldt ook voor mij. Het zijn allemaal koraalriffen die ver uit de kust liggen en alleen bij bepaald weer bereikbaar zijn, en bovendien niet voor de ‘dagboten’. Er waren allerlei soorten hard en zacht koraal te zien, verschillende haaiensoorten en allerlei ‘aquariumvissen’. Ook manta rays en waterschildpadden zijn gezien, maar niet door alle duikers. Kortom, de droom van iedere duiker werd hier realiteit. De stemming aan boord was dan ook opperbest.
Helaas bleek ik de enige niet-duiker aan boord, zelfs de voltallige bemanning dook. Er waren geen andere snorkelaars. En ik heb wat dominante genen meegekregen die mij een sterke afkeer van diep water (waar is de bodem?) en een stevige angst voor haaien (of komt dat door “Jaws”) hebben bezorgd. Ik durfde dus niet in mijn eentje het water in..... Uiteindelijk heb ik in twee dagen voldoende moed verzameld om de derde dag, al hyperventilerend - en dat is lastig met een snorkel!-, toch een kleine snorkelexpeditie te ondernemen. Eerlijk is eerlijk, het was beeldschoon onder water. En wat was ik trots op mezelf, toen ik zelfs niet gillend naar de boot terug zwom nadat ik een kleine haai tegenkwam.
De laatste dag ben ik nog een keer gaan snorkelen, ook weer prachtig. Ik begrijp dat duiken geweldig is, ik bewonder iedereen die het doet, ik geniet van de prachtige foto’s, maar mijn hobby gaat het niet worden. Gelukkig heeft Arthur er met volle teugen van genoten!
Rondom de duiken was het erg gezellig. Het gezelschap was heel divers: jong, oud, singles en stellen. Iedereen zocht elkaar op en er is heel wat afgekletst. Dat er geen internet was, omdat we steeds zo'n 250 van de kust af zaten , heeft vast ook een handje geholpen. Maar het was gewoon echt leuk met elkaar.
Het was dus jammer dat we vanochtend weer in Cairns aan land werden gezet.....
En nu zit onze vakantie er bijna op. Nog even héél hard genieten!
Op donderdagochtend werden we om half acht opgehaald bij ons hotel en vervolgens afgeleverd bij het vliegveld, 3 km verderop. Daar kregen we een VIP-behandeling en mochten in de lounge wachten (er was ook niets anders). Vervolgens werden we met het kleinste vliegtuigje waar ik ooit in heb gezeten (15 personen, inclusief de piloot) naar Lizard Island 260 km noordelijker gevlogen. Helaas was het bewolkt, maar de pilote vloog speciaal voor ons een stuk laag, onder de wolken door, zodat we toch konden genieten van een prachtig uitzicht op de koraalriffen en de kust
Onze luxe duikcruise begon daarna met een wandeling langs de landingsbaan (“links van de pylonnen blijven!”) door het natte zand, naar de andere kant van het eiland, waar kleine bootjes klaar lagen om ons naar het cruiseschip te brengen. Een aantal gasten had daar luid en duidelijk wat moeite mee...
Ons onderkomen voor de komende vier dagen was een vissersboot, die omgebouwd was tot duikboot-voor-boven-water. De naam Spirit of Freedom bleef niet zo goed plakken in ons geheugen, dus wij hadden het over de Enterprise en over ‘captain Kirk’.
We kregen bij aankomst meteen een korte briefing -ja dat noemden ze echt zo, ik begon bijna te salueren- over de indeling van de dagen aan boord. Dat klonk veelbelovend: 6.30 uur word je wakker gemaakt, waarna het eerste ontbijt (koud), duik 1, tweede ontbijt (warm), duik 2, lunch, duik 3, tea, duik 4 en tenslotte diner. Omdat we natuurlijk de eerste duiken van donderdag gemist hadden werd er meteen een nachtduik toegevoegd na het diner.
Nou was het natuurlijk niet zo dat we vier dagen op dezelfde plek bleven liggen. De boot voer ofwel naar een andere kant van een rif, ofwel naar een heel ander rif na elke duik. Zo bezochten we Osprey Reef, Bougainville Reef, Holmes Reef en Ribbon Reef nr 9. Trek het je niet aan als dit je niets zegt, dat geldt ook voor mij. Het zijn allemaal koraalriffen die ver uit de kust liggen en alleen bij bepaald weer bereikbaar zijn, en bovendien niet voor de ‘dagboten’. Er waren allerlei soorten hard en zacht koraal te zien, verschillende haaiensoorten en allerlei ‘aquariumvissen’. Ook manta rays en waterschildpadden zijn gezien, maar niet door alle duikers. Kortom, de droom van iedere duiker werd hier realiteit. De stemming aan boord was dan ook opperbest.
Helaas bleek ik de enige niet-duiker aan boord, zelfs de voltallige bemanning dook. Er waren geen andere snorkelaars. En ik heb wat dominante genen meegekregen die mij een sterke afkeer van diep water (waar is de bodem?) en een stevige angst voor haaien (of komt dat door “Jaws”) hebben bezorgd. Ik durfde dus niet in mijn eentje het water in..... Uiteindelijk heb ik in twee dagen voldoende moed verzameld om de derde dag, al hyperventilerend - en dat is lastig met een snorkel!-, toch een kleine snorkelexpeditie te ondernemen. Eerlijk is eerlijk, het was beeldschoon onder water. En wat was ik trots op mezelf, toen ik zelfs niet gillend naar de boot terug zwom nadat ik een kleine haai tegenkwam.
De laatste dag ben ik nog een keer gaan snorkelen, ook weer prachtig. Ik begrijp dat duiken geweldig is, ik bewonder iedereen die het doet, ik geniet van de prachtige foto’s, maar mijn hobby gaat het niet worden. Gelukkig heeft Arthur er met volle teugen van genoten!
Rondom de duiken was het erg gezellig. Het gezelschap was heel divers: jong, oud, singles en stellen. Iedereen zocht elkaar op en er is heel wat afgekletst. Dat er geen internet was, omdat we steeds zo'n 250 van de kust af zaten , heeft vast ook een handje geholpen. Maar het was gewoon echt leuk met elkaar.
Het was dus jammer dat we vanochtend weer in Cairns aan land werden gezet.....
En nu zit onze vakantie er bijna op. Nog even héél hard genieten!
-
26 Februari 2018 - 14:49
Mark:
Madelon, ik vind dat je een boek moet gaan schrijven! Zo heerlijk die reisverslagen. En heerlijk om te lezen dat jullie zo genieten. Tot binnenkort. -
26 Februari 2018 - 15:17
Marijke Becht:
Wat een mooi verslag weer! geniet inderdaad lekker na! Tot gauw. -
26 Februari 2018 - 18:29
Lia:
Wat n geweldige ervaring voor Arthur, dit was natuurlijk helemaal zijn ding.
Schitterend om zoveel moois onder water te zien, en knap Madelon dat je toch bent gaan snorkelen,
zou ik ook niet echt snel doen.
Je hebt dan toch wel 't gevoel dat je ook heel veel mooie dingen hebt gezien,'t zou jammer zijn als je er achteraf spijt van zou krijgen, zo snel kom je daar niet nog n keer.(denk ik)
Geniet nog van de laatste dagen, 't was geweldig om deze reis vanaf de zijlijn mee te maken.
Hele goeie reis terug, en tot snel
liefs Lia
-
26 Februari 2018 - 20:46
Mayke Rood:
Hoi zus,
Knap dat je toch bent gaan duiken! Zo'n haai (hoe klein dan ook) zou ik niet graag tegenkomen. Het lijkt me een 'wereld op zich' om met allemaal duikers op een boot te zitten zonder internet. Ik begreep dat je een warme band met de kok hebt opgebouwd; je moet toch wat op zo'n boot!!
Geniet nog enorm van de laatste dagen en kom veilig thuis. Ik ben in ieder geval blij dat jullie binnenkort weer in het koude Nederland zijn en ik hoor graag live alle verhalen.
Dikke kus van je zus. -
27 Februari 2018 - 07:23
Marja:
Hoi Madelon en Arthur, geveld door de griep heb ik weer genoten van je verhaal.
Wat een prachtige reis hebben jullie gemaakt!
Ennnnn... ja... aan alle mooie dingen komt een eind.
Thuis is het ook weer fijn... tot gauw..dikke kus... -
27 Februari 2018 - 16:39
Ellen:
Hahaha! Heeeerlijk verhaal weer!!! Wat fijn dat je toch gesnorkeld hebt, mama! Ik hoop dat je er echt van genoten hebt. En ik ben heel benieuwd wat papa allemaal is tegengekomen:)... -
15 Maart 2018 - 11:28
Marja:
Hoi Madelon, nog 2 verslagen te gaan wat betreft de foto's.... dan is het hele plaatje compleet.
Prachtige foto's!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
